,, Piechotą do lata ,,

Bogu dzięki znowu na filc mnie naszło. A już myślałam, że do mnie nie wróci.... że wszystko już było.
Tym razem -  łączyłam filc z  z tkaninami lnianymi i surowym włóknem.
Pytanie było jaką minimalną ilość wełny trzeba użyć żeby się lniany cobweb kupy trzymał ,czy w ogóle to wyjdzie i będzie się do czegoś nadawało.
To co widać powyżej- jest klasycznym filcem pajęczym - udekorowanym ręcznie przędzionymi włóczkami .Runa ma w sobie niewiele.

Jako tło użyłam leciutkiego moheru i nitki brokatowej.Filcowałam krótko  z odrobiną białej wełny.

Tu  - wersja na siatce lnianej , plus dekory i ażury. Kwiaty z czystego , nieuprzędzionego włókna lnianego , które ku wielkiemu mojemu zaskoczeniu daje się przyfilcowac dosyć gładko. Mięknie też pod wpływem wody z mydłem i wygląda cacy.
Dodatkową przeszkodę stanowiła tkanina lniana- użyta  jako baza do nuno. Zastosowałam cieniutką  siatkę- żeby mi łatwiej było przymocować len do lnu.  A i po części dlatego że projektuję wiosnę i lato. Próba zakończona sukcesem ,wszystko znakomicie się trzyma...

Ten cudny , leciuteńki kawałek  pokazuje że można zrobić cobweb nie używając  wełny. Uwierzcie mi- zużyłam dosłownie kłaczek czesanki,.Reszta to pakuły lniane , sznurki,   surowe włókno i delikatna brokatowa pudrowo- różowa nić

W rezultacie  uzyskałam zgrzebne- barokowe eko.  Kocham taki klimat i estetykę. Będę to nosić latem ,bo jest  bardzo, bardzo szlachetne i piękne.
Ja wiem ze niektóre z nas nie lubią naturalnego lnu. Przyjmuje do wiadomości - chociaż nie rozumiem.J a - gdybym mogła,  nosiła bym wyłącznie len , im bardziej surowy - tym lepiej.
Surowy nie znaczy jednak- powyciągana bezkształtna galabija ,ma być ciekawie, współcześnie, oryginalnie i modnie. Dzisiejsze próby spełniają na szczęście te wymogi....