,, UNIKALNA,, BEATA JARMOŁOWSKA

BLOG BEATY JARMOŁOWSKIEJ
MODA,TKANINA, WNETRZA

środa, 14 października 2015

BARWIENIE W MIKROFALI.

Kilka miesięcy temu  byłam  na kursie farbiarskim  u Justyny Karo.Agnieszka Jackowiak,Alicja Tyburska i Justyna ,stale rezydujące w Poznaniu- zjechały z kursami do Warszawy.
Ja wprawdzie farbuję,drukuję ,barwię, złocę,odbarwiam i wypalam od lat, ale pomyślałam  sobie  ,że to nie jest  dobrze kiedy człowiek pozjadał już wszystkie rozumy i pora najwyzsza popatrzec jak robią to inni.
I  ten kurs to były najlepiej  spędzone 4 godziny i najsensowniej wydane pieniądze.
Justyna pokazała mi bowiem jak używać mikrofalówki do farbowania czesanek wełnianych,jedwabi,etc .Jest to niezwykle prosty i łatwy proces pozwalający na uzyskanie pięknych kolorów,przejść,i półtonów- przy minimalnym wkładzie pracy i zerowym ryzyku ufilcowania wełny

A ostatnio przyszedł czas na moje domowe farbowanie i zastosowanie wiedzy w praktyce..I oto zamiast się męczyć,paprać,chlapać farbą  po ścianach jak to zwykle ma miejsce przy garze
w ciągu kilku godzin wyfarbowałam wszystkie posiadane czesanki,dekory,jedwabie i loki.Utrwaliłam, wypłukałam i prawie nie nabrudziłam. A strach pomyśleć co by było ,gdybym używała gara z wodą,kuchenki,zlewozmywaka w kuchni,durszlaków,etc.Trzy dni sprzątania.
Używałam farb kwasowych/Acid./, Jacquqrda ,ale też kakadu do wełny.Zwyczajnie brałam co popadło.
Ufarbowałam też wszystkie merynosowe śmieci i próbki wełen .Teraz ,kiedy są już suche- będą znakomitą bazą do moich autorskich czesanek..No i loki ,też poszły w farbę-naturalnie.
Teraz  pora wypróbować mikrofalę na włoczkach gotowych,lnie i włóknach celulozowych.
Jestem dobrej myśli- bo jeśli się z wełną udało  to i celulozowe  też da się tak zabarwić. W mikrofalówce a nie w garze..
Justyna najserdeczniej Ci dziękuję za tę łatwą, lekką i przyjemną metodę.
Serdeczności
Gaja
ps.Napisz może  w komentarzu o kursach w Warszawie bo chyba znowu się wybieracie...

wtorek, 15 września 2015

FARBY TRANSFEROWE

Fajne spotkanie odbyło się ostatnio u mnie w domu.Miałam wielką przyjemność gościć Lilę Chwistek   i Anię Hylę- dwie bardzo kreatywne osoby.
Pretekstem był druk transferowy.
Liliana była ostatnio na kursie druku na ASP W Łodzi. Wróciła zainspirowana i zakochana w farbach transferowych. Ja miałam trochę  o tym w szkole w Weedon,  nie zachwyciło mnie wtedy , jednak  Lila tak pięknie opowiadała, że postanowiłyśmy sobie zrobić burzę mózgów.
Farby transferowe/ dyspersyjne/ maja kilka specyficznych własciwości.
Po pierwsze - wymagają nośnika do przeniesienia na tkaninę. My używałyśmy papieru z bloku- który malowałyśmy, paćkałyśmy farbami - po to żeby przy pomocy prasy termicznej przenieść druk na kawałek polyestru.Jakosc papieru raczej nie ma znaczenia..zarówno z białego kartonu z bloku jak i z szarego papieru- wydruk wychodzi identyczny.Lecz ma znaczenie gatunek tkaniny..
Po drugie- to sa farby do druku na syntetykach, ale najlepsze rezultaty uzyskałysmy na polyestrze ,, flagowym,,. Dosyć gładkim i gęstym, sliskim.
,, CHMURA,,
Tutaj widać wydruk na tkaninie z krótkim włoskiem- to nie jest welur. Na welurze tez próbowałysmy i nieżle wychodzi. Subtelnie  dosyć i artystycznie.
Ale na tym kawałku druk wyszedł delikatny... mnie sie podoba  bo zawsze miałam problem z  uzyskaniem delikatnych odcieni. A tu - samo wyszło.
,, JESTEM DRZEWEM,,

Z całą pewnością jest to właściwość  tkaniny bo ta praca też wyszła bardzo delikatna. a materiał  jest ten sam co powyżej.
A  na ,, flagowym,, polyestrze  druk był zawsze mocny i kolory intensywne..pewnie tez dlatego że wygrzewałysmy  go na prasie termicznej ...
Po trzecie  druk musi być wygrzany. Czyli że po pomalowaniu papieru należy go wysuszyć, a potem nałozyć na tkaninę i wprasować. Im wieksza  temperatura - tym kolory intensywniejsze ,ale od żelazka  też druk wychodzi. Delikatniejszy- ale jest.
Fajne w tych farbach jest to ,że nie są potrzebne żadne receptury, odczynniki. Rozpuszczamy farbę  w wodzie i jedziemy z pędzlem, potem suszymy, wygrzewamy i koniec
Łatwizna
Mnie sie szalenie podobało że mozna nakładać warstwę na warstwę.
Widać koronki na płaszczykach??
Minusem jest konieczność wygrzewania bo nie każdy ma prasę do transferów. Ale żelazko też może być bardzo pomocne..
Sciskam
Gaja
,,DUCHY,,

Ps. Druk wielokrotnie wypalany blaknie troszkę.Tu widać subtelne twarze w tle. Też  były wyraziste , zanim nie zdominowała wszystkiego ,, Czarna Dama,, z pierwszego planu.

czwartek, 16 lipca 2015

BRAMA BRANDERBURSKA


Udało mi się ostatnio złapać kilka dni urlopu i wybrałam się do Niemiec . Pretekstem były  berlinskie targi PREMIUM , ale tak na prawdę chodziło o to by pobyć trochę  w naprawdę  doborowym towarzystwie.
Pogoda była piękna, tylko jeden dzień upału , a poza tym niezwykle słoneczno- przyjaznie.
Targi zrobiły na mnie spore wrażenie. Olbrzymia przestrzeń podzielona porządnie na sektory i działy.Dobra komunikacja, pięknie ubrani ludzie, czarno, czarno - biało, granatowo czarno.
Zdecydowanie żadne boho  czy gypsy. Raczej samurajsko- japońsko .
Ekspozycja targowa podobnie. Albo bardzo ciemno, albo jasno i  wszystkie ubrania ekstremalnie uproszczone.


Być może dawniej napisała bym,że nie proste a prostackie. Ale to  było kiedyś , na skutek szoku estetycznego -po wizycie na  warszawskich targach tzw mody ,gdzie dominowała szara i czarna  dzianina dresowa . Alternatywnych rozwiązań nie zanotowano.Widok był rodem z horroru - niestety...
Tu -w Berlinie , prostota konstrukcji złagodzona została dzięki pięknym tkaninom w wyszukanych subtelnych kolorach , fakturach i odcieniach.

Mnie osobiście , zachwyciły   suknie- habity,  wszechobecne lny i połączenia  lniano- skórzane.Sądząc po ilości skórzanych ubrań w poszczególnych boksach- nadchodzi prawdziwie skórzany sezon.

Oto niezwykłej urody torby  wykonane z lnianych worków połączonych ze skórą, z wszytymi fragmentami starych - jakby wojskowych butów czy kurtek.
Pomysł niby znany - ale  piękne wykonanie...

W dodatkach - w ogóle miks stare/ nowe bardzo widoczny. Fragmenty słynnej kratki z bardzo znanego domu mody , połączone ze skórą- jak widać...
Torby ze skór olejowanych  i gofrowanych na gorąco...też wyglądają na lekko zużyte...Ta czarna była zachwycająca.

Skóry olejowane, perforowane i subtelnie nitowane.
Skóry plecione...
Skóry, skóry skóry.
I espadryle , espadryle, espadryle...

Setki, tysiące najpiękniejszych na świecie, multi-kolorowych espadryli i innego sportowego obuwia.
A  na berlinskich i duseldorfskich ulicach - ludzie, kobiety i mężczyzni w płaskim , wygodnym, najczęściej sportowym obuwiu. Babki na szpilkach naliczyłam DWIE. A  specjalnie  zwracałam uwagę. I obie  miały szpileczki prosto z biura- 6 cm. Oszalałych szpilko- maniaczek i amatorek wykoślawionych nóg - brak. W  dzień  , bo wieczorem w restauracjach- owszem zdarzało się widzieć panie pięknie  ubrane i wyszpilkowane . Jednakowoż  za dnia- Niemki cenią komfort i wygodę.


Sporo tkanin udających ręcznie tkane, wzorów mało, jeśli już- to etniczne nadruki.


Czasem hafty- ale z rzadka

U niektórych projektantów syntetycznie i kolorowo ale w boksach plastiku raczej niewiele.
Nie ma co ,dobrze mi zrobiła ta wizyta , bo zaraz po przyjeżdzie zabrałam się za przegląd i modernizację własnej garderoby  ,na skutek czego pozbyłam się wszystkiego -co nie jest  należycie ascetyczne , czarne lub szare i odstaje stylem od klasztornego habitu lub nie przypomina kimona. Inspiracją były fantastyczne, pokutne , czarne sandały od Jill Sander , które sobie przywiozłam z Berlina  a do których nic nie pasuje poza czarną prostą kiecką.
Muszę jednak przyznać ,że ten styl jest komfortowy i  nieżle ubiera...
Rozumiem czemu kler nosi habity...

Oprócz wizyty na targach odwiedzałam w także inne miejsca,  głownie restauracje i kawiarnie.

Tę małą kawiarnię z 1900 roku mogę polecić każdemu. Fantastyczne , bogate śniadanie które tam jadłam zainspirowało mnie do wprowadzenia w moim domu zwyczaju jadania  obfitych wspólnych śniadań , a zwyczaj ten -natychmiast pokochała moja rodzina. Mam nadzieję, że nam nie przejdzie.

Klimatyczne, swojskie wnętrze , wypełnione ludzmi do ostatniego miejsca, pełne starych przedmiotów- robiło naprawdę niezwykłe wrażenie i siedzieliśmy przy śniadaniu  bardzo długo smakując powoli pyszności z półmisków.Niestety nie było zgody na fotografowania jedzenia,,, wiec zdjęć pólmisków nie będzie.
Piękny  i inspirujący  jest Berlin ze swoim szybkim tętnem . BARDZO INSPIRUJĄCY.


 Duseldorf zaś,będący końcowym przystankiem mojej niemieckiej podróży- jest nowoczesny i błyszczący.



Jedynym zaś zabytkiem jaki mi się udało zobaczyć w czasie tych kilku dni była Brama Brandenburska. A i to zresztą - przypadkiem. Bo zdarzyło się tak , że   po wyjściu z pociągu na dworcu Berlin Główny -ze dwie godziny szukaliśmy wyjścia do metra..
Poważnie. 
Tyle ,że chyba była to akcja pozorowana  i pretekst żeby nacieszyć się swoim towarzystwem , bo zamiast szukać-staliśmy, gadaliśmy  śmialiśmy się , gadaliśmy.... 
A gdy w końcu udało się namierzyć jakąś kolejkę - to okazało się że ma tylko  3 / słownie trzy / przystanki i kończy się pod Bramą. Fakt ten wywołał salwy niepohamowanego śmiechu i stał się  lejtmotivem całej wycieczki.Zresztą nikomu się przecież nie spieszyło a jak mówi przysłowie,,dla dobrego towarzystwa cygan dał się powiesić..

IZA, BARTEK NAJSERDECZNIEJ WAM DZIEKUJĘ ZA WSPÓLNIE SPĘDZONY CZAS.
WASZA 
GAJA

środa, 10 czerwca 2015

WPŁYNĘŁAM NA SZEROKI PRZESTWÓR OCEANU....

Tym razem będzie post totalnie prywatny...
Otóż jak wiadomo albo i nie wiadomo  sklep sobie na Etsy otworzyłam. Przed rokiem  to było  ale już można się pokusić o pierwsze refleksje
To jest absolutnie niesamowite miejsce i  jestem zachwycona.
Po pierwsze - informatycy zrobili tam znakomitą robotę BO  SPRAWNOSC DZIALANIA, ŁATWOSC OBSŁUGI I LOGIKA UZYTKOWANIA- POWALA NA KOLANA.
Jak sobie pomyślę jakiej wielkości są ich serwery ... jestem pod wrażeniem.
Fantastyczne relacje z klientkami z całego świata  ich oceny listy i drobiazgi przysyłane
Dostałam z Meksyku np- fajną czerwoną bransoletkę,którą nosze od  tzw uroku. Laura- klientka zrobiła ją specjalnie dla mnie.
237 sprzedanych produktów, niektóre bardzo drogie a raptem 3 zwroty. 130  doskonałych opinii  i tylko jedna awantura z pewną oszalałą Włoszką...
CUDO
Po raz pierwszy w swoim długoletnim , projektanckim życiu odnoszę  takie wrażenie ze wiatr wieje  w plecy a nie w twarz
Może dlatego ze mam fajną sprzedaż, Pewnie tez ważna jest -łatwość w komunikacji i pełna przejrzystość
Ale tez pierwszy raz w życiu znalazłam miejsce sprzedażowe bez tzw drugiego dna.

Przez dwadzieścia lat mojej pracy twórczej  współpracowałam z wieloma sklepami i galeriami .

Trójmiasto-w pięknej galerii w Gdyni  pani właścicielka  nie zwykła regulować rachunków za wykonane i sprzedane ubiory i do dziś jest mi winna spore pieniądze -nie do odzyskania.

Warszawa-  w Alejach Jerozolimskich dostałam szczegółowy instruktarz co mam dokładnie szyć i co jest ładne a co jest brzydkie.
OCZYWIŚCIE NIGDY TAM  NIC NIE WSTAWIŁAM.

W lublinie - szło świetnie, Właścicielka galerii - urocza i kochana. Zaprzyjażniłysmy się serdecznie- tak mi się zdawało- idiotce . Uwielbiałam Lublin - do czasu gdy przeszukując internet znalazłam zdjęcia z pokazu mojej kolekcji- podpisane nazwiskiem właścicielki galerii. A było kurde tak  pięknie,,,,
Taaak .....wiem ,,, to agencja organizująca ten pokaz miała  bałagan w papierach i  pomyliła podpisy pod zdjęciami... Tyle ze o tym ze się  taki pokaz odbył - to ja się właśnie z tego zdjęcia dowiedziałam.

Berlin- do dziś nie zobaczyłam złotówki za   moje lniane ubrania i płaszcze.
Etc itd itp.
Wszystkie te miejsca łączyła jedna  rzecz- horrendalne marże i  tzw komis - czyli daj nam produkt - ubranie czy torbę , a my ją wytłamsimy, wybrudzimy i po roku Ci oddamy  Jesli ktoś kupi to oczywiście otrzymasz środki ale  bliżej nie wiadomo kiedy bo tak naprawdę zależy nam żeby twoje ubranie wisiało u nas  jak najdłużej jako że świetnie wygląda na wystawie.
 Wybrudziliśmy??  Porwane. Co to za uwagi w ogóle ??A od czego jesteś plastyk- poradzisz sobie.
Powiem wam ze to jest polska specyfika i ciekawostka.- Komis.
 Generalnie na całym świecie jest jedna zasada- zamówione równa  się  zapłacone. A u nas - KOMIS -CZYLI ŚWIĘTE NIGDY.
Tyle że tkanin nie da się kupić na tej zasadzie, pasmanterii tez, Ze o zapłaceniu krawcowej nie wspomnę.Więc skąd ten zwyczaj - współpracy z Twórcami na zasadzie Komisu. Szukanie jelenia??
Ja się już od lat na to nie zgadzałam i współpraca z galeriami zamierała . Na szczescie sytuacje ratowały tzw stałe klientki.


I teraz ETSY
Pełna dowolność i przejrzystość
Mogę wstawić wybrany  produkt i dowolnie go prezentować,
Mam produkt pod kontrolą
Sama ustalam cenę
Po roku  tu  też mam stałą, silną grupę tzw ,, stałych klientów,,.Grupę stale rosnącą.
HURRRA
I co bardzo  ważne- najlepiej się sprzedają rzeczy ,, na totalnego wariata,,  Bardzo to dla mnie  fajne i miłe. Bo tak się akurat składa że ja lubię ,, na wariata,, Bardzo lubię.  I NA DODATEK - UMIEM.
Marża Etsy- jest śmiesznie niska- bo razem z prowizją Paypal to jest coś ok 7, 5 procent.Generalnie nie ma o czym mówić
Jestem widoczna przez klientów z całego świata - co widać w statystykach
Pieniądze za produkt znajdują się na moim koncie natychmiast po sprzedaży , a nie po roku. Produkt nie zapłacony - nie zostaje wysłany.
Etsy wydaje olbrzymie środki na kampanie reklamowe w wielu krajach co sie przekłada na sprzedaż. I nie jest to mit bo sama widziałam w metrze w Londynie  ściany wyklejone plakatami z ich reklamą .
Jednym słowem... Po raz pierwszy w życiu mam takie wrażenie jakbym po latach babrania się w błotnistej kałuży - wypłynęła na świeże , otwarte wody Oceanu Atlantyckiego.
Dziewczyny, otwierajcie butiki na Etsy, Nie ma na co czekać. Dla każdego miejsca starczy.
Uściski-
Wasza- Gaja



niedziela, 7 czerwca 2015

FARBA KREDOWA I CO DALEJ.




W ubiegłą sobotę wybrałam się do Piaseczna na kurs malowania mebli farbą kredową. O farbach tych jest ostatnio dość głośno,a  ja mam sporo pracy z meblami w ,,CHACIE,, i  uwielbiam starocie .Niestety czasem ich stan jest taki własnie - do malowania.
Generalnie nie lubię tracić czasu na błędy i marnować surowce     -stąd pomysł kursu.

Urocze miejsce w którym  się uczyłam  nazywa się ,, Pomaluj Mebel,, Na pewno warto odwiedzić , choćby po inspiracje - bo pełno tam udanie pomalowanych  starych mebelków i różności .Mieści się tuz za rogiem - bo tylko przez Wisłę trzeba przejechać i już
Właścicielka - sympatyczna dziewczyna omówiła szeroko temat  farb kredowych. Mają same zalety,
Ich zastosowanie jest  baardzo szerokie  bo można malować wszystko od mebli po stal, mosiądz , tkaniny,korek i co tam jeszcze do głowy przyjdzie .
Ja zabrałam z domu szafkę z łazienki i postanowiłam ją definitywnie odmienić.
NA STARCIE


I tak... Pierwszy mit. FARBY MOZNA KŁASĆ NA KAZDĄ POWIERZCHNIĘ- BEZ PIERWOTNEGO JEJ PRZYGOTOWANIA.
Ale po pierwsze bejca   z mebla może zmienić kolor farby więc się zaleca podkład
Po drugie - przetarcie papierem ściernym zwiększa przyczepność farby i trwałość powłoki.
W trakcie.
Farba nakładą się średnio , bo jest bardzo gęsta  - prawie jak pasta do zębów , za przeproszeniem
DRUGI MIT- WYSTARCZY JEDNA WARSTWA.
Nie , nie wystarczy, Jeśli  nie chcesz mieć plam i smug - musisz nanieść drugą warstwę.
Szafka praktycznie skonczona.

Mit trzeci.FARBA NIE WYMAGA LAKIEROWANIA
Nie nie wymaga, ale w celu zabezpieczenia powłoki  zalecane jest naniesienie 1- 2 warstw lakieru.
Ja swoją  szafkę pokryłam dwoma warstwami matowego poliuretanu w spraju bo ,, próba paznokcia ,, wypadła skrajnie negatywnie.


Mit czwarty. MOZNA MALOWAC TKANINY..
Można ... ale czy trzeba??
Tkaniny  pomalowane farba kredową ,, Autentico,, wygladają wręcz kuriozalnie, jakby były upaćkane.  Przypominam   ze do tkanin są farby akrylowe - łatwe i proste w użyciu , tańsze i dające profesjonalny rezultat. Ja akurat nie używam bo drukuje i barwię pigmentami  na zimno. Ale akryle są  naprawdę lekkie, łatwe i przyjemne.

A FARBA KREDOWA  ZEWNETRZNA Z  SERII AUTENTICO  WYGLADA JAK NASZA  OLEJNA - PÓŁMAT.
Bardzo dobre są jedynie woski. Postarzajacy i wybielający - uznałam za świetne produkty i postanowiłam kupić. Wosk zwykły,bezbarwny kupiłam w supermarkecie i jakość jest porównywalna.


WNIOSKI
Te sławne farby , bardzo modne ostatnio i takie śliczne- są mocno średnie , żeby nie powiedzieć ze całkiem do d...
Jeśli ktoś lubi wydawać 120 zł za litr i bazować na gotowcach- to trudno.,
Ale jak na mój gust taki sam rezultat osiągnie się zwykłą farba akrylową i pigmentami.
Jak sie kupi drozszą to może nawet lepszy rezultat.
Bo skoro lepiej jest  wstępnie szlifować i końcowo lakierować to nie bardzo wiem  na czym polega rewolucyjna jakość tych farb.I za co mam tyle zapłacić.


W zbiorach pracowni ,, Pomaluj Mebel,, była jednak pewna rzecz która mnie wzruszyła. Ten kinkiecik z obskurnego mosiądzu , pomalowany ,, Autentico,, zyskał nowe, fajne drugie życie.
Naprawdę świetnie- zwłaszcza w kontekście mojej budowy i starych , wielkich żyrandoli  mosiężnych co to wiszą zapomniane na złomowisku w Miastkowie. Szmat czasu wiszą, W kącie,,, Drogie nie  będą....
I przepraszam Was . Długo mnie nie było... za długo..Coś się stało i nie mogłam się dostać do Bloggera. Przy próbie logowania - otrzymywałam odpowiedz ze nie mam uprawnień do administrowania swoja stroną. A dzisiaj ,niespodziewanie  -się zalogowałam

Tęskniłam

Wasza  Gaja