To się daje zrobić.... byle odleżało swoje w zawinięciu.
Jedwab zwinięty w kokon i podgotowany - włożyłam w plastikową torebkę i zostawiłam w ogrodzie , bo w domu by nie poleżał.
Trzy dni temu to było . Nie zamykałam torby zbyt szczelnie -bo się bałam ,że zapleśnieje.
Dziś zaglądam i co widzę??Całe stado ślimaków żeruje...
Ale spokojnie... ślimaki zdjęłam, sznurki poprzecinałam i rozwijam...
Jaki się kresz zrobił...
Może rzeczywiście trzeba kokony zostawić na 3 tygodnie...
Bo wygląda na to, że faktycznie... im dłużej się tkanina kisi - tym lepsze, wyrazniejsze i ciekawsze uzyskujemy rezultaty.
Tylko muszę coś wymyślić żeby mi ślimaki nie zeżarły całej roboty.
Usciski
Gaja
Piękne, urzekające prace. Zniecierpliwością oczekuję każdego Twojego wpisu. pozdrawiam
OdpowiedzUsuńPrzepiękne są Twoje wytwory, aż się wierzyć nie chce co w naturze się dzieje( oczywiście pod kontrolą)
OdpowiedzUsuńPozdrawiam :)))
Hmmmm...ta pierwsza warstwa to ta z bardziej liśćmi?
OdpowiedzUsuńJa już nie wytrzymam...muszę spróbować swojego pomysłu...
Rany! Pierwszy raz trafiłam na Twojego bloga, bardzo ciekawe wpisy, będę zaglądać częściej :) dodaję do obserwowanych i pozdrawiam! :)
OdpowiedzUsuńHa! A może te ślimaki jakiś utrwalacz produkują? Niemożebne rzeczy czynisz! To ja sobie chyba prześcieradło z rodzimymi chwastami zwiążę! Bajka!
OdpowiedzUsuń