KURS BARWIENIA NA ZIMNO CZYLI HEJ KOLĘDA, KOLĘDA

Zawsze miałam szczęście do ludzi ,  ze szczególnym akcentem na kursantki  i tu chciałam pozdrowić serdecznie silną grupę giżycką. Ale ostatni , sobotnio- niedzielny kurs - barwienia i druku eksperymentalnego był doprawdy wyjątkowy.Dziewczyny przyjechały z daleka bo z Rzeszowa , Katowic  i Opoczna. Nawiozły darów rozmaitych. Broń Boże nie jest to niezbędny element kursów , ale było bardzo miło.

Tu widzimy przepiękny kilim opoczyński-do Chaty, konfitury z aronii, grzybki , naleweczkę i suszone jabłuszka- prezent od Ewy. Był jeszcze domowo wędzony boczek, ale został pożarty zanim trafił do zdjecia

Oto przepiękna szklana tara , jako dowód że marzenia sie spełniają- dar Ewy i prezent kosmetyczny od Agatki.
A potem było tak.
 Rozpakowuję te prezenty i  pieję z zachwytu, Dookoła stołu ściele się gąszcz papierków rozmaitych i foremek po ciastkach - bo Mariolka przywiozla swoje babeczki cytrynowe, Pod nogami bagaże ,herbata się robi i powyjmowane  co kto na zajęcia ma ....Ewa z Mariolką wyszły do samochodu na chwilę, a ja słyszę  naraz , że dzwi sie otwierają, więc wychylam głowe w tamtą stronę i widzę faceta....
Hmmm, mysle sobie... Któraś panna przyjechała z mężem i zapomniała powiedzieć. Ten   zamarzł w samochodzie i się przyszedł ogrzać, albo z toalety skorzystać.. i oto jest.  
.Ale po chwili spostrzegam ze zdumieniem niemałym, że ten pan ma  na sobie  takie  białe do kolan ubranko z haftem , narzucone na czarne, długie ubranko i stułę na szyi ...
 I tak sie okazało, że to był ksiądz ,przez pół wizyty duszpasterskiej  zwany proboszczem -co było nie do końca prawdą jak sie pożniej wydało.
Jak się domyślacie -po kolędzie przyszedł .
Przyszedł...no to został i kolęda się odbyła.
Krzyż się znalazł, świeca też, nawet autorska, z pszczelego eko- wosku  . Kropidło z lekka zdefasonowane -Agata wypatrzyła w górnej szufladzie kredensu. Tylko z wodą święconą był mały problem, ale  Ksieżulo sobie poradził i mam tyle święconej wody, że jak komus z Was zabraknie niech pisze na mój@
Ku mojemu zdziwieniu, mimo totalnego chaosu i rozpierduchy- ksiądz wyglądał na bardzo zadowolonego, pięknie nam mówił o powinnościach artysty , o tym ze zmarnować talent dany od Boga to jest grzech ciężki i tu się dokładnie  zgadzamy...
Tyle, że tak miedzy nami -  powinien częściej o tym grzmieć z ambony, mówić i kłaść nacisk .Bo ileż to razy słyszałam od okolicznej, mieszkającej tuż obok  gawiedzi, plotkującej, chlejącej i  trwoniącej czas na puste  trzepanie ozorem- żem do niczego  matka i żona a na dodatek GOSPODYNI , bo się głupotami zajmuję i beztalencie jestem.A ja tylko, w cichości ducha wykonywałam chrześcijański obowiązek i  pielęgnowałam moje boże dary.

I a. propos darów to znowu zostałyśmy obdarowane po a- obrazkiem , po b- cukierkiem / każda po jednym/

Kropidło mam nowofalowe

Dziewczyny wyglądały na mocno ubawione, cukierki i obrazki przyjęły a przy Ojcze Nasz to się już prawdziwy happening  zrobił.
Odniosłam wrażenie ze ksieżulo -/ jak się okazało nie proboszcz tylko zakonnik -pomagier,/ najchętniej by został  jeszcze  z nami , ale my musiałyśmy na kurs, a jego wzywały obowiązki.

Koniec kolędy, początek imprezy

A potem zaczęłyśmy dwudniową zabawę z kolorami ,ku ogólnemu - jak mniemam zadowoleniu. Było trochę skupienia..

I kolorowe szaleństwo..

Czasem wzory się pojawiały  znikąd..

A czasem powstawały zamierzenie..

Ale było bardzo kreatywnie i  domowo  zarazem.

Dziękując dziewczynom za wspaniale spędzone dni  a Mariolce za zdjęcia, podeprę się cytatem który niniejszym dedykuję Wam - moje drogie kursantki
Wróciłam bowiem znowu do,, Biegnącej Z Wilkami - jak zwykłam wracać zawsze ,gdy podświadomość chce się do mnie dostukać, a że chce to wiem, bo szczególny bardzo sen miałam.
I otóz co znalazłam
,,RĘKODZIEŁO, SZTUKA JEST NIEZWYKLE WAŻNA BO UPAMIĘTNIA PORY ROKU DUSZY  ,ALBO SZCZEGÓLNE LUB TRAGICZNE WYDARZENIA W PODRÓZY DUCHOWEJ.
NIE JEST PO PROSTU DLA NAS, NIE JEST TYLKO WYZNACZNIKIEM WGLĄDU W GŁĄB RZECZY . JEST TO TAKŻE MAPA DLA TYCH KTÓRZY PÓJDĄ NASZYM ŚLADEM. WSZYSTKO TO OZNACZA TWORZENIE CZEGOS A TO COŚ JEST DUSZĄ.
 JESLI DOSTARCZYMY JEJ POKARMU NA PEWNO  ROZKWITNIE
Za Clarissą Pinkola- z siostrzanym pozdrowieniem.
Wasza
Gaja