,, UNIKALNA,, BEATA JARMOŁOWSKA

BLOG BEATY JARMOŁOWSKIEJ
MODA,TKANINA, WNETRZA

czwartek, 16 lipca 2015

BRAMA BRANDERBURSKA


Udało mi się ostatnio złapać kilka dni urlopu i wybrałam się do Niemiec . Pretekstem były  berlinskie targi PREMIUM , ale tak na prawdę chodziło o to by pobyć trochę  w naprawdę  doborowym towarzystwie.
Pogoda była piękna, tylko jeden dzień upału , a poza tym niezwykle słoneczno- przyjaznie.
Targi zrobiły na mnie spore wrażenie. Olbrzymia przestrzeń podzielona porządnie na sektory i działy.Dobra komunikacja, pięknie ubrani ludzie, czarno, czarno - biało, granatowo czarno.
Zdecydowanie żadne boho  czy gypsy. Raczej samurajsko- japońsko .
Ekspozycja targowa podobnie. Albo bardzo ciemno, albo jasno i  wszystkie ubrania ekstremalnie uproszczone.


Być może dawniej napisała bym,że nie proste a prostackie. Ale to  było kiedyś , na skutek szoku estetycznego -po wizycie na  warszawskich targach tzw mody ,gdzie dominowała szara i czarna  dzianina dresowa . Alternatywnych rozwiązań nie zanotowano.Widok był rodem z horroru - niestety...
Tu -w Berlinie , prostota konstrukcji złagodzona została dzięki pięknym tkaninom w wyszukanych subtelnych kolorach , fakturach i odcieniach.

Mnie osobiście , zachwyciły   suknie- habity,  wszechobecne lny i połączenia  lniano- skórzane.Sądząc po ilości skórzanych ubrań w poszczególnych boksach- nadchodzi prawdziwie skórzany sezon.

Oto niezwykłej urody torby  wykonane z lnianych worków połączonych ze skórą, z wszytymi fragmentami starych - jakby wojskowych butów czy kurtek.
Pomysł niby znany - ale  piękne wykonanie...

W dodatkach - w ogóle miks stare/ nowe bardzo widoczny. Fragmenty słynnej kratki z bardzo znanego domu mody , połączone ze skórą- jak widać...
Torby ze skór olejowanych  i gofrowanych na gorąco...też wyglądają na lekko zużyte...Ta czarna była zachwycająca.

Skóry olejowane, perforowane i subtelnie nitowane.
Skóry plecione...
Skóry, skóry skóry.
I espadryle , espadryle, espadryle...

Setki, tysiące najpiękniejszych na świecie, multi-kolorowych espadryli i innego sportowego obuwia.
A  na berlinskich i duseldorfskich ulicach - ludzie, kobiety i mężczyzni w płaskim , wygodnym, najczęściej sportowym obuwiu. Babki na szpilkach naliczyłam DWIE. A  specjalnie  zwracałam uwagę. I obie  miały szpileczki prosto z biura- 6 cm. Oszalałych szpilko- maniaczek i amatorek wykoślawionych nóg - brak. W  dzień  , bo wieczorem w restauracjach- owszem zdarzało się widzieć panie pięknie  ubrane i wyszpilkowane . Jednakowoż  za dnia- Niemki cenią komfort i wygodę.


Sporo tkanin udających ręcznie tkane, wzorów mało, jeśli już- to etniczne nadruki.


Czasem hafty- ale z rzadka

U niektórych projektantów syntetycznie i kolorowo ale w boksach plastiku raczej niewiele.
Nie ma co ,dobrze mi zrobiła ta wizyta , bo zaraz po przyjeżdzie zabrałam się za przegląd i modernizację własnej garderoby  ,na skutek czego pozbyłam się wszystkiego -co nie jest  należycie ascetyczne , czarne lub szare i odstaje stylem od klasztornego habitu lub nie przypomina kimona. Inspiracją były fantastyczne, pokutne , czarne sandały od Jill Sander , które sobie przywiozłam z Berlina  a do których nic nie pasuje poza czarną prostą kiecką.
Muszę jednak przyznać ,że ten styl jest komfortowy i  nieżle ubiera...
Rozumiem czemu kler nosi habity...

Oprócz wizyty na targach odwiedzałam w także inne miejsca,  głownie restauracje i kawiarnie.

Tę małą kawiarnię z 1900 roku mogę polecić każdemu. Fantastyczne , bogate śniadanie które tam jadłam zainspirowało mnie do wprowadzenia w moim domu zwyczaju jadania  obfitych wspólnych śniadań , a zwyczaj ten -natychmiast pokochała moja rodzina. Mam nadzieję, że nam nie przejdzie.

Klimatyczne, swojskie wnętrze , wypełnione ludzmi do ostatniego miejsca, pełne starych przedmiotów- robiło naprawdę niezwykłe wrażenie i siedzieliśmy przy śniadaniu  bardzo długo smakując powoli pyszności z półmisków.Niestety nie było zgody na fotografowania jedzenia,,, wiec zdjęć pólmisków nie będzie.
Piękny  i inspirujący  jest Berlin ze swoim szybkim tętnem . BARDZO INSPIRUJĄCY.


 Duseldorf zaś,będący końcowym przystankiem mojej niemieckiej podróży- jest nowoczesny i błyszczący.



Jedynym zaś zabytkiem jaki mi się udało zobaczyć w czasie tych kilku dni była Brama Brandenburska. A i to zresztą - przypadkiem. Bo zdarzyło się tak , że   po wyjściu z pociągu na dworcu Berlin Główny -ze dwie godziny szukaliśmy wyjścia do metra..
Poważnie. 
Tyle ,że chyba była to akcja pozorowana  i pretekst żeby nacieszyć się swoim towarzystwem , bo zamiast szukać-staliśmy, gadaliśmy  śmialiśmy się , gadaliśmy.... 
A gdy w końcu udało się namierzyć jakąś kolejkę - to okazało się że ma tylko  3 / słownie trzy / przystanki i kończy się pod Bramą. Fakt ten wywołał salwy niepohamowanego śmiechu i stał się  lejtmotivem całej wycieczki.Zresztą nikomu się przecież nie spieszyło a jak mówi przysłowie,,dla dobrego towarzystwa cygan dał się powiesić..

IZA, BARTEK NAJSERDECZNIEJ WAM DZIEKUJĘ ZA WSPÓLNIE SPĘDZONY CZAS.
WASZA 
GAJA